Ik speurde het hele internet af, op een teken van leven van haar. Maar N was op haar eigen naam onvindbaar op internet. Dus zocht ik op al haar oude profielnamen die ze vaak gebruikte voor verschillende websites.
En zo kwam ik er dus achter dat N een reddit account had, en lid was van een "support groep" voor kinderen die waren opgevoed door narcistische ouders.
Zij was er dus duidelijk van overtuigd dat wij zulke ouders waren. Ik schrok van de dingen die ze daar postte. Al onze pogingen om de band met onze dochter te behouden, werden uitgelegd als narcistisch gedrag. Maar ze beschreef ook situaties die helemaal nooit gebeurd waren. Zo hadden we volgens haar zelfs gedreigd met zelfmoord.
Omdat de groep in het Engels was, en er allerlei termen en afkortingen gebruikt werden die ik in eerste instantie niet snapte, duurde het even voordat ik besefte wat er eigenlijk in deze groep gebeurde. Zo werden er termen gebruikt als Nmom en Ndad. (Narcistische moeder/vader) GC ( Golden Child) NC (no contact) flying monkeys , enablers en nog meer termen voor ingewijden.
Deze groep bevatte dus duizenden leden, die er allemaal van overtuigd waren dat ze opgevoed waren door narcistische ouders. En in een aantal gevallen was dat, voor zover ik las, inderdaad zo. Maar het overgrote deel waren pubers en jongvolwassenen die normale conflicten die je op die leeftijd hebt met je ouders, bestempelden als narcistisch gedrag.
De 1 klaagde dat hij geen nieuwe IPhone kreeg, maar de oude van zijn vader of moeder, terwijl ze zelf wel met het nieuwste model liepen, de ander vond het onredelijk dat hij kostgeld moest betalen, weer een ander dat zijn broers/zussen voorgetrokken werden.
De ene klaagzang na de ander kwam voorbij.
Maar nergens las ik in die groep van : " Joh, deze conflicten zijn normaal, hoort bij de leeftijd, etcetera. Integendeel, het maakte niet uit wat de problemen met de ouders waren, al was het een onenigheid over de hoogte van het zakgeld bijvoorbeeld, iedereen was het erover eens dat het narcistisch gedrag was. En altijd kwamen ze met hetzelfde advies: contact verbreken. En als er dan iemand postte dat hij inderdaad het contact verbroken had, stonden de reacties vol met felicitaties. Congratz on going NC, was er dan veelvuldig te lezen.
Ik zat me gewoon op te vreten achter de laptop. Omdat ik wist hoeveel verdriet NC (no contact) veroorzaakte. En af en toe las je over de pogingen die de ouders ondernamen om het contact te herstellen. Als iemand schreef: "Ik kreeg vandaag een bericht van mijn moeder dat ze me mist", zaten er meteen honderden "deskundigen " onder te reageren. Niet intrappen! Ze manipuleert je! Of ze verklaarden het als passief agressief gedrag.
En in deze groep zat onze N dus al maanden te posten. En had van alle kanten het advies gekregen om het contact te verbreken. En moest ik uiteindelijk lezen: " I finaly did it! " gevolgd door allerlei felicitaties eronder.
Ik besloot om zelf een account aan te maken op Reddit, om daar eens een ander geluid te laten horen. Dus ik maakte daar een topic aan.
In mijn allerbeste Engels schreef ik dat ik geschrokken was van de gang van zaken in de groep. Dat er families uit elkaar gerukt werden om kleinigheidjes. Dat ik niet kon begrijpen dat ze elkaar feliciteerden als er contacten verbroken werden.
Binnen no time had ik de beheerder op mijn dak.
Hij vroeg zich af waar ik het lef vandaan haalde om hun "leed" te bagatelliseren. Ik probeerde uit te leggen dat ik op dat moment de beide kanten van de medaille meemaakte. Dat ik zelf al 47 jaar de gevolgen van narcisme droeg, en nu door onze dochter blijkbaar zelf als narcistisch wordt gezien. Dat ik maar al te goed wist hoeveel verdriet het contact verbreken veroorzaakte. En dat naar mijn mening in deze groep veel te snel het advies werd gegeven om alle banden door te snijden.
Maar mijn uitleg was aan dovemansoren gericht (of mijn Engels is prut, dat kan ook ) het topic werd verwijderd, en ik werd verzocht me aan de regels van de groep te houden. En dan vooral de regel dat de groep het " leed " van de leden niet in twijfel mocht trekken. Met andere woorden: meepraten, of anders je mond houden.
Nu weet ik niet of er jeugdige lezers van mijn blog zijn, maar als ze er zijn, zou ik ze graag dit advies mee willen geven. Ga asjeblieft niet als je conflicten met je ouders hebt je problemen in zulke groepen ventileren, maar praat met een jeugdwerker, of iemand anders die je in vertrouwen kan nemen.
Aan 1 luisterend oor heb je meer dan 1000 felicitaties van total strangers omdat je het contact hebt verbroken.
Hoewel ik dus niet vrolijk werd van alles wat in deze groep besproken werd, werd ik wel een stuk wijzer.
N voelde zich niet gelukkig in de huidige situatie. Ze schreef dat ze niet kon wachten tot ze weer een eigen stekje hadden. Dat ze in een "toxic environment " zat.
Volgens haar was de vader van W ook een narcist, en bleef hij non stop zeuren dat hij het geld terug wilde dat ze geleend hadden voor de trouwjurk . En ze kon niet begrijpen dat haar schoonmoeder niet tegen hem in opstand kwam.
Volgens N probeerde ze het huis zoveel mogelijk te ontvluchten, en dan maar met W meeging als hij de post moest bezorgen.
Wordt vervolgd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten